blog
-
Een iPod Mini gebruiken in 2024
Met de opkomst van streamingdienst en smartphone is de mp3-speler uit het straatbeeld verdwenen. Ze rollen ook bijna niet meer uit de fabrieken. Apple stopte in 2022 bijvoorbeeld met de productie van iPods, waarmee een tijdperk eindigde. Dit is misschien het meest boomerige artikel dat ik geschreven heb. Maar ik miste een audiospeler – iets…
-
Een kleine camera
Je bent snel en je snelt naar moeheid, / ongedurig als een dag vliegen van land naar land, / je wisselt goede levensuren in voor / gezegende regens in een onbekende ruilhandel. (Uit: ‘En niet om te gedenken’, Yehuda Amichai, Gedichten I [van Maaskant Haun, 2021] Vertaling: Tamir Herzberg en Tsafrira Levy) Je vergeet soms…
-
Wende en de poëzie
Woensdag 17 april zag ik Wende in Zwolle. Ik had haar al eens eerder gezien op Down the Rabbit Hole, maar in een zaaltje is de beleving toch weer even anders dan op een brakke zondagmorgen in de openlucht (ook al stond ik helemaal achter in de zaal). De vertolkingen van chansons door Wende luister…
-
Een gedicht op de begraafplaats
In juni van het afgelopen jaar kreeg ik een telefoontje van de gemeente Urk. Of ik als stadsdichter een gedicht wilde schrijven voor een openingshandeling door de wethouder van een nieuw deel van de plaatselijke begraafplaats. ‘Dat zou een eerwaardige aanvulling zijn bij de speeches en openingshandeling’, aldus de gemeente. Ik vond het mooi dat…
-
Het eiland van Anna
Onlangs verscheen ‘Het eiland van Anna’ bij uitgeverij Atlas Contact, geschreven door Eva Vriend. Een boek over de laatste bewoners van Schokland en hun nazaten. Wat betekent het om een eiland te moeten verlaten en hoe werkt dit generaties door? Hoe verhoud je je tot het stukje grond van je voorouders? En wat voor invloed…
-
Tussen Koningsbergen en Duinkerken ligt het eiland Urk
Een deel van mij leeft in de negentiende eeuw. Er is een vreemd verlangen naar een tijd die ik nooit heb gekend. Duitsers hebben er een woord voor: Sehnsucht. Over taal gesproken. Er was een tijd dat van de streken en plaatsen aan de Oostzee tot aan het noordwesten van Frankrijk een zelfde soort taal…
-
In Keulen zal ik kotsen
‘Maar waarom hebben kippen geen gebitje?’ Er is niemand die zo over gekte kon schrijven als Maarten Biesheuvel. Inmiddels ben ik toch een heel eind gekomen met de canon van de Nederlandstalige literatuur, maar weinig verhalen blijven me zo bij als die van Biesheuvel. Biesheuvel bond met zijn schrijven de strijd aan met zijn eigen…
-
Eieren voor Aletta Jacobs
Sommige bekende mensen, die in de media sympathiek overkomen, zijn in het echt heel akelig. En sommige mensen, waarvan je niet verwacht dat ze sympathiek kunnen zijn, blijken verrassend vriendelijk. Neem nou bijvoorbeeld het hele mediacircus rondom Matthijs van Nieuwkerk. Onveilige werksfeer, toxisch gedrag. We doen alsof dit een uitzondering is, maar het is dagelijkse…
-
Boere op die Aardsdrempel
Op school heeft iedere Nederlander les gehad over Zuid-Afrika: de Boerenoorlogen, de apartheid, Nelson Mandela. En als dat al was weggezakt, dan had je in 2017 de tentoonstelling ‘Goede Hoop. Zuid-Afrika en Nederland vanaf 1600’ in het Rijksmuseum kunnen zien. Of het prijswinnende boek ‘De Boerenoorlog’ van Martin Bossenbroek kunnen lezen. Een complexe geschiedenis, een…
-
Niemandsland in De Klos, 18 november 2023
Tussen alle beslommeringen van werk, de was doen, boodschappen, liefde en formulieren, formulieren, formulieren… door, is er natuurlijk ook tijd voor muziek. Na het einde van ons vorige bandje (wereldberoemd in heel Flevoland) hebben we sinds 2018 al enige tijd aangerommeld onder de naam Niemandsland. Nu werd het toch eens tijd – inmiddels is het…
-
Dit huis is op een rots gebouwd
Ik heb de eer mij ‘stadsdichter’ van Urk te noemen. Wat dit inhoudt: zo nu en verschijnt er een gedicht van mij in de plaatselijke courant en ik draag weleens een gedicht voor bij een belangrijke gebeurtenis. Het wordt echt leuk als anderen met je werk aan de slag gaan. Dat gebeurde de afgelopen weken:…
-
New Order 23/9/23: Dutch Disease, maar sick
Zaterdag 23 september jl. stond ik links vooraan te wachten op New Order in de Ziggo in Amsterdam. Ik ben kleine zaaltjes gewend: Paradiso, Tivoli, het buurtcentrum in je stad of dorp, en heb altijd moeite met de grotere concertzalen. Waarom? Veel mensen, dus veel prikkels, maar vooral het podium dat zo waanzinnig ver weg…