Tag: urk
-
‘Urker’ oorlogsverhalen en de Eerebegraafplaats Bloemendaal
In de duinen bij Overveen ligt de Eerebegraafplaats Bloemendaal. Langs de Zeeweg, richting de kust, vind je de ingang. De begraafplaats wordt geflankeerd door een groot ruwhouten kruis. Na de bevrijding keerden veel verzetsleden niet terug naar hun families. In de zomer van 1945 werd in 45 grafkuilen in de duinen, verdeeld over zes verschillende…
-
Urk werd hun Elba
Toen de Eerste Wereldoorlog in 1914 uitbrak, koos Nederland voor neutraliteit. Toch bleef de oorlog niet zonder gevolgen voor ons land. Veel mensen, voornamelijk Belgen, zochten hier een veilig heenkomen, op de vlucht voor het oorlogsgeweld. Daarnaast kwamen ook militairen Nederland binnen, soms per ongeluk, soms bewust. Degenen die hun erewoord (‘parole d’honneur’) gaven dat…
-
Hoe we de herinnering aan de Zuiderzee levend kunnen houden
‘Vaarwel, mijn Zuiderzee; de deining van je golven, / Die eeuwenlang ons in de sluimer sust’, / Ligt roerloos thans: daar is een graf gedolven / Voor uw bestaan en ’s vissers levenslust.’ Zo begint het bekendste gedicht van de Urker dorpsdichteres Mariap (Marretje) van Urk-Koffeman (wiki). Een emotioneel afscheid van een geliefde en gevreesde…
-
Filmbeelden van Urk in 1921
Steeds meer filmbeelden komen in het publieke domein. En door moderne technieken worden collecties steeds gemakkelijker gedigitaliseerd en online ontsloten. Aan, met behulp van AI, ingekleurde en ‘gerestaureerde’ films heb ik een broertje dood. Ze tasten de informatiedrager aan, waardoor gebruikers een vertekend beeld van de bron, of zelfs van de geschiedenis, krijgen. Nee, dan…
-
Daar werd een dijk gelegd
Op 3 oktober 1939 om 14.44 uur wordt het laatste gat in de dijk tussen de Lemmer en Urk gedicht. Urk is vanaf dat moment geen eiland meer, maar een schiereiland. Het zal onderdeel worden van de latere Noordoostpolder, welke in 1942 droogvalt. In 1936 begint de aanleg van de, in totaal, 55 kilometer lange…
-
Het Urker dialect
Taal is veranderlijk. Sinds de introductie van het Algemeen Nederlands “verarmt” het dialect en de streektaal, om uiteindelijk een stille dood tegemoet te gaan. Het heeft lang geduurd voordat er serieus wetenschappelijk onderzoek werd verricht naar dialecten.(1)