1
Gief recht, meen God, koem mij bevrijen,
Jie binnen toch meen starke God?
Ik kan niet tugen al dit lijen,
Duur minsen die bedrog verspreien.
Ik loop in’t zwart, is dit meen lot?
Duur zundaors ongerdrokt?
2
Toon mij Joen licht in waoreid, EERE,
Wees mij de weg die nor joe leidt.
Dan zal ik nor Joen barreg keren,
Daor zal ik in joen eus verkeren,
In zeg ik in meen dankbaoreid:
Meen God et mij bevrijd.
3
Dan zal ik nor Gods altaar toegoon,
Nor God, meen vreugd’, mit lofgezang.
Daor zal ik – lovend – snaoren ansloon,
Mit citerspel zal’k nor Em opgoon.
Daor zeg ik dan, mit jubelklank:
Meen EERE trouw in dank.
4
Meen ziel, wat eaw jie toch een peende?
Meen ziel, wat bin jie toch bedrokt?
Oop maar op God, IJ zal er weezen,
Iens zal ik Em z’n naam wier preezen.
Dat ik wier leef nor Z’n gebod;
Meen redder is meen God.
Bas Visscher, 2025.
Geef een reactie