Gisteren plaatste ik een artikel over de maaiers uit Nieuwleusen, die generatieslang het hooi- en weiland van het eiland Urk maaiden.
Maar hoe ging dat op Schokland? Daarover is niet veel bekend. Ook de conservator kon mij niet verder helpen.
Wel is het zo dat na de ontruiming maaiers van ‘buiten’ kwamen en overnachtten in de Enserkerk, sinds de ontruiming van Schokland niet meer in gebruik als Godshuis, of in een schuurtje. Misschien in opdracht van de gemeente Kampen, waar Schokland na de ontruiming direct onder viel. Of van Rijkswaterstaat misschien?
We kunnen met enige zekerheid stellen dat er in de negentiende eeuw geen boeren meer woonden op Schokland. Ook is er bijna geen hooiland meer. Er graast nog wel wat vee.
Of de laatste Schokkers zelf maaiden? Of er ooit net zo’n ingewikkeld systeem voor hooirecht was als op Urk?
Ooit was Schokland een agrarische gemeenschap. Ik ben benieuwd hoeveel hooiland er op Schokland was toen het eiland nog een omvang van enige betekenis had.
Al met al nodigt het uit tot verder onderzoek. Ik hoop dat ik hier binnenkort nog eens op terug kan komen.
Wat wel mooi is: de organisatie Landschapsbeheer Flevoland organiseert jaarlijks een cursus ‘Maaien met de zeis’ op Schokland. Oud ambacht herleeft!
Dus wie een idee wil krijgen hoe die mannen uit Nieuwleusen generatieslang op Urk maaiden, moet in juni een kijkje nemen op Werelderfgoed Schokland.
Geef een reactie