Als ik bij de RCE in Amersfoort ben, valt mij dit gelamineerde A4’tje in de herentoiletten altijd op. Misschien hangt het ook in de damestoiletten, maar daar heb ik niet gekeken.
Het hangt er al minstens een jaar. Blijkbaar daar opgehangen omdat het duurzame wc-rolletje (ter vervanging van het klassieke kartonnen wc-rolletje) een paar keer (per ongeluk of moedwillig) is weggegooid.
De oproep is opgemaakt volgens de huisstijl van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, compleet met logo. Op het aangeplakte velletje is ook een afbeelding van zo’n duurzaam wc-rolletje te zien.
Wat mij opvalt is dat de oproep in de ik-vorm is geschreven.
‘Ik ben een duurzaam wc rolletje [sic]’
‘Gooi mij niet weg!’
Waarschijnlijk om empathie op te roepen. Ik denk dan onmiddellijk aan de verantwoordelijke ambtenaar die de tekst heeft samengesteld. Er is emotie ingestopt. Deze werknemer heeft zich verplaatst in zijn collega’s en gedacht: hoe kan ik voorkomen dat ze de duurzame wc-rolletjes steeds weggooien?
Ergens vind ik het een triest verhaal: ‘ik word steeds opnieuw gebruikt’, ‘laat mij achter in de toiletruimte en ik kan nog vele jaren mee’.
Ik voel compassie met het wc-rolletje en ik hoop dat zijn pensioen niet te lang op zich laat wachten.
Dank je wel.
Geef een reactie